LEGO patent op de steen, het is voorbij .....

Een van de talloze patenten van LEGO op baksteen zoals we die allemaal kennen en ingediend door Godtfred Kirk Christiansen, zoon van Ole Kirk Christiansen, de oprichter van LEGO, vervalt op 24 oktober 1961, vandaag, 24 oktober 2011. Het is niet de eerste van vele octrooien die het bedrijf in de afgelopen decennia heeft aangevraagd om te vervallen, of worden aangevochten door een rechterlijke uitspraak.

Al in 1988, in Canada, zorgde het verlies van een van zijn patenten ervoor dat LEGO de opwachting maakte van concurrenten op de markt voor constructiespeelgoed op basis van in elkaar grijpende stenen. Megamerken bijvoorbeeld, vervolgens volledig op deze lucratieve markt ingegaan door een soortgelijk product aan te bieden genaamd Megablokken​ De juridische reactie van LEGO was gewelddadig en op 24 mei 2002 verwierp de Canadese federale rechtbank de claim van TLC met het argument dat dit octrooi bedoeld was om een ​​formulier in te dienen met een functionele capaciteit en niet om een ​​product. LEGO ging in beroep tegen deze beslissing en werd in 2003 opnieuw in de touwen gegooid door het Federale Hof van Beroep. In 2005 oordeelde het Hooggerechtshof dat patenten niet gebruikt mochten worden om een ​​monopolie te behouden. Megamerken kon dan doorgaan met het produceren van zijn stenen. In 2010, Megamerken viel opnieuw het in 1999 in Europa geregistreerde handelsmerk aan en won de zaak op basis van dezelfde antimonopoliecriteria.

Wat gaat dit veranderen? Niets. LEGO-concurrenten zijn al in staat compatibele stenen te produceren en vervalsers overspoelen de markt al met producten met een verpakking en inhoud die vergelijkbaar is met LEGO. Voor de laatste heeft namaak dus niet zozeer betrekking op het gebruik van de steen, maar op de soms perfecte kopie van bestaande sets die tegen lagere kosten worden verkocht en verwarring bij de consumenten veroorzaken.

De fundamentalisten van de LEGO-steen bevorderen vaak het hogere kwaliteitsniveau van de productie van de firma Billund in vergelijking met dat van de andere fabrikanten. Dit is vaak waar, maar men kan een consument niet de schuld geven dat hij probeert de beste prijs-kwaliteitverhouding te vinden om een ​​kind te plezieren dat constructiespeelgoed nodig heeft.

LEGO-producten worden erg duur verkocht, waardoor het merk een luxe item is dat niet voor alle budgetten betaalbaar is. Het openen van de concurrentie leidt niet alleen tot namaak, maar dwingt de fabrikant ook om zijn inflatoire prijsbeleid aan te passen om zijn marktaandeel te behouden. En dit is een goede zaak. De handelsoorlog is tenslotte een realiteit en LEGO moet zijn eigen strategieën opruimen: hoevelen van ons jonger zijn verleid door veelbelovende verpakkingen die te groot zijn en bij het openen half leeg blijken te zijn ...

Wat betreft de kwaliteit van de steen en de functionaliteit, alles is ook niet rooskleurig bij LEGO. Als de steen zelf is ontworpen om solide te zijn en perfect in elkaar te passen, laat de afwerking van sommige sets waarmee het onmogelijk is om te spelen zonder dat het geheel uit elkaar valt en uit elkaar valt bij de minste impact, veel te wensen over. Recente productie van minifigs in China onthult ook het gebruik van plastic van slechte kwaliteit.

De oorlog is aan de gang, en als het vooral een licentieoorlog wordt, zal LEGO moeten vechten om zijn imago als high-end product te behouden in het licht van concurrenten die steeds beter in staat zijn een overtuigend en veel goedkoper alternatief te bieden.