Een dag op Fana'Briques 2012 ...

Dit jaar had ik besloten dat ik met eigen ogen zou gaan kijken hoe een bijeenkomst van LEGO-fans eruitziet, in dit geval een van de belangrijkste in Frankrijk, Fana'Briques 2012.

Dus vertrokken we met de hele familie naar Rosheim, of beter gezegd Obernai, een paar kilometer van de plek van de tentoonstelling waar we een logeerkamer hadden gevonden. Ga op zaterdagochtend naar Fana2012 met de wens om indruk op me te maken en iedereen te ontmoeten die LEGO tot leven brengt in Frankrijk, dat voor een weekend is samengekomen.

Bij aankomst merkte ik dat de organisatie de taak aankon. Bijna alles is goed doordacht, en het riekt naar goed werk. Ga naar de BrickPirate-stand om LEGOmaniac te ontmoeten, Lyonnais die voor de sfeer zorgt, Stephle59, Alkinoos, 74louloute, R5-N2, Domino, Icare, Captain Spaulding en vele anderen, ze vergeven me als ik het hier vergeet ...

Leuke sfeer in de kamer, het is warm, mensen komen aan, de menigte rond de stands, en die van BrickPirate zit vol: het is ideaal geplaatst en de gepresenteerde MOC's zijn van kwaliteit. Snelle rondleiding door de tentoonstelling als geheel, en het is nogal ongelijk, het beste ontmoet het ergste ... Veel treinen, de kinderen zijn er dol op, ik een beetje minder, en het thema Publieke Werken spreekt me matig aan. Ik ga snel over graafmachines, kranen, graders enz ...

Sommige stands zijn indrukwekkend vanwege de grootte van de geënsceneerde MOC's. Anderen zijn iets minder, de gepresenteerde MOC's zijn in feite een netwerk van rails in het midden waarvan zonder echt enige logica verschillende en gevarieerde machines zijn verzameld, enkele minifigs en enkele kleine huizen zonder grote samenhang. Ik passeer daar ook snel.

Wat me opvalt tijdens mijn omzwervingen is het contrast tussen het enthousiasme van het BrickPirate-team of het SeTechnic-team, gretig om de bezoeker te ontmoeten, om hun werk te laten zien, om te kletsen met de kinderen die maar van één ding dromen: aanraken, hanteren, spelen ... en bepaalde andere stands waar de somberheid vermengd met ongetwijfeld een beetje zelfgenoegzaamheid en nonchalance op zijn plaats is. Ik vind het irritant om bepaalde exposanten languit achter hun tafels te zien liggen, onbewogen.

Mooie dingen om te zien ook voor Technic liefhebbers met de SeTechnic stand met de aanwezigheid van de zeer chromen UCS van het Naboo Royal Starship. Er is ook een afkoppelbare stoeltjeslift (ik moest me uitleggen wat dat betekende) en enkele gigantische kranen waarvoor Joe Meno, de auteur van LEGO Culture en redacteur van de BrickJournal, extatisch was.

Veel middeleeuwse creaties op de show, waaronder het prachtige Archenval de Stephle59, en dit thema dat ik niet zo leuk vind, staat me ineens meer sympathiek tegenover. Het zijn alleen imbecielen die niet van gedachten veranderen, zo wordt in geautoriseerde kringen gezegd ...

Ondertussen gorgelt mijn 9-jarige zoon voor tafels vol met Hero Factory, Bionicle en andere figuren. Mijn andere 3-jarige zoon probeert wanhopig een auto over een spoorlijn te krijgen en probeert de slagboom te openen nadat de trein is gepasseerd. Ik leg hem uit dat hij niet kan aanraken, hij raakt geïrriteerd, en ik zeg tegen mezelf dat het een enorme paradox is: een hele tentoonstelling van speelgoed dat we niet kunnen aanraken. Gelukkig hadden de organisatoren een paar hoekjes gepland met tafels, banken en heel veel stukken voor de allerkleinsten.

Een paar hele koude biertjes later, een praatje met de erg aardige jongens van Muttpop, Nicolas en David, die aan de basis staan ​​van het LEGO Culture-project en die de goede smaak hadden om ons terug te brengen Joe Meno, die op bezoek kwam bij de tentoonstelling en draag het betreffende boek op. Ik pakte mijn gesigneerde exemplaar en was opgewonden. De operatie is soepel verlopen, het boek is een succes en ik hoop dat het succes van dit boek de deur zal openen naar andere prestaties van hetzelfde soort.

Eén ding is zeker: als ik zie waartoe de Franse gemeenschap in staat is, zeg ik tegen mezelf dat we geluk hebben dat we getalenteerde MOCeurs hebben, in staat zijn om samen te komen en op zijn minst hun mogelijke meningsverschillen glad te strijken. De ruimte van een gezellig weekend.

Wat ik in Rosheim zag, waren gepassioneerde mensen, bereid om veel offers te brengen om hun passie te delen. En daarvoor verdienen ze allemaal het respect en de steun van Franse fans. En ook LEGO, maar dat is een ander verhaal ...

Speciale vermelding voor het BrickPirate-team, met wie ik een geweldige tijd heb gehad, en dank aan LEGOmaniac, Captain Spaulding en 74louloute voor hun welkom, hun vriendelijkheid en de herinneringen die ik heb meegebracht van dit leuke uitje.

Er zouden nog veel meer dingen te zeggen zijn over dit evenement en ik zal er hier af en toe op terugkomen, met de nodige achteraf.